Η άγνωστη συνεισφορά του Κωνσταντίνου Πολυχρονιάδη στην προβολή της Ελληνικής Επανάστασης

20,00 €
Σε διαθεσιμότητα
Η άγνωστη συνεισφορά του Κωνσταντίνου Πολυχρονιάδη στην προβολή της Ελληνικής Επανάστασης (ΙΔΙΣΜΕ).
Επανέκδοση και μετάφραση (με επιμέλεια και εισαγωγικά σχόλια) των έργων του Κωνσταντίνου Πολυχρονιάδη: CONSIDÉRATIONS SUR LA GUERRE ACTUELLE ENTRE LES GRECS ET LES TURCS, Παρίσι, 1821 REMARKS ON THE PRESENT STATE OF TURKEY, CONSIDERED IN ITS COMMERCIAL AND POLITICAL RELATION WITH ENGLAND, Λονδίνο, 1821
Τετράγλωσση έκδοση (γαλλική, αγγλική, ελληνική, τουρκική) από τους: Bertrand Bouvier, νεοελληνιστή, Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Matteo Campagnolo, ιστορικό, ελληνιστή, Λέκτορα του Πανεπιστημίου της Γενεύης Νικόλαο Νικολούδη, ιστορικό, Διδάκτορα Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Ειρήνη Σαρίογλου, ιστορικό, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κωνσταντινουπόλεως, Γενική Γραμματέα του ΙΔΙΣΜΕ (Ελληνικού Ιδρύματος Ιστορικών Μελετών)

Το ελκυστικό για το βρετανικό κατεστημένο περιεχόμενο του κειμένου του Κ.Πολυχρονιάδη αποτέλεσε προϋπόθεση για την περαιτέρω ανάπτυξη του φιλελληνικού κινήματος στη Βρετανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία αυτού του κειμένου, την 1η Αυγούστου 1821, η εφημερίδα Times, κατ’ εξοχήν εκφραστής των απόψεων του βρετανικού κατεστημένου, αναδημοσίευσε εκτενή αποσπάσματά του, σχολιάζοντάς τα ευμενώς: «Οι Έλληνες, αν κερδίσουν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, θα κατορθώσουν να γκρεμίσουν τη βάρβαρη καταπίεση των απίστων».

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονιάδης από το Ζαγόρι της Ηπείρου, μέλος των κύκλων του Αδαμαντίου Κοραή και του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, περιγράφει στα σύντομα έργα του την κατάσταση του υπόδουλου ελληνισμού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1821 και εξηγεί στους Γάλλους και τους Βρετανούς το αναπόφευκτο της εξέγερσης των Ελλήνων.

Αν και ο Αγώνας δόθηκε κυρίως στα πεδία των μαχών, η διπλωματική πτυχή του εγχειρήματος καθώς και οι δημοσιεύσεις στην Ευρώπη υπέρ των αγωνιζόμενων Ελλήνων έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο για την επιτυχή ολοκλήρωσή του. Αυτός ο τελευταίος παράγοντας δεν έχει ερευνηθεί σε βάθος ακόμη και σήμερα. Τα δύο φυλλάδια του Πολυχρονιάδη – που μεταφράζονται στα ελληνικά και στα τουρκικά για πρώτη φορά – συνδράμουν ουσιαστικά στην ευρύτερη προβολή του ρόλου και της επιρροής των Ελλήνων διανοουμένων της διασποράς στη διαμόρφωση μιας ευνοϊκής κοινής γνώμης στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών κρατών.